Ποιός όμως ορίζει τί πραγματικά είναι η ευτυχία; Το ανθρώπινο είδος, ενδεχομένως να μην έχει εξελιχθεί αρκετά, έτσι ώστε να μην έχει καμιά απολύτως επιθυμία! Απ' όσο ξέρω, όταν εκπληρώνουμε ένα όνειρο μας, ή έστω ένα στόχο, είμαστε σχεδόν αμέσως έτοιμοι να θέσουμε νέους στόχους... Συνήθως υψηλότερους! Και μην ξεχνάμε το γεγονός ότι εκ φυσεως είμαστε ''αχόρταγοι΄΄. Ποτέ, τίποτα δεν είναι αρκετό!
Θαρρώ πως η ευτυχία δεν έρχεται... Την βρίσκεις! Άλλωστε ξέρεις τα ''θέλω'' σου, ή μήπως δεν είσαι αρκετά ώριμος να καταλάβεις και να εξερευνείς διαρκώς τον ψυχικό σου κόσμο? Ναι, ξέρω πως η αυτοκριτικη είναι δύσκολη... Ποιος θα μπει στη διαδικασία να ψαχτεί; Μάλλον τίποτα κουλτουριάρηδες, δήθεν τύποι, αργόσχολοι... Δε σε παραξευνεύουν όμως τα υψηλά ποσοστά μοναξιάς ήδη από την παιδική ηλικία..?
Εμένα πολύ! Αναρωτιέμαι άπειρες φορές γιατί από εκει που η μοναξιά ήταν χαρακτηριστικό της 3ης ηλικίας, τώρα έχει εισχωρήσει βίαια στη ζωή όλων λίγο πολύ! Ανησυχώ μήπως μια μέρα δεν είμαι αρεστή και ο κύκλος των γνωριμιών με ''σουτάρει'' γιατί δεν είμαι σαν αυτούς... Υποχθόνια, κουτσομπόλα, κακιασμένη, με τάσεις ωραιοπάθειας και αυτοπροβολής!
Δεν είμαι σίγουρη τί είναι η απόλυτη ευτυχία... Όμως χαίρομαι υπερβολικά που δεν ξέρω πώς είναι γιατί σίγουρα θα έπληττα θανάσιμα και δε θα αυτοσαρκαζόμουν για τις ατυχίες και τις αναποδιές της ζωής μου... Τα μικρά και μεγάλα εμπόδια τα οποία θα διηγούμε με περηφάνεια σε αυτούς που έρχονται... Εγώ, αυτά, τα ονομάζω το αλατοπίπερο της ζωής!
Υ.Γ.: τη μοναξιά την αγοράζουμε
Θαρρώ πως η ευτυχία δεν έρχεται... Την βρίσκεις! Άλλωστε ξέρεις τα ''θέλω'' σου, ή μήπως δεν είσαι αρκετά ώριμος να καταλάβεις και να εξερευνείς διαρκώς τον ψυχικό σου κόσμο? Ναι, ξέρω πως η αυτοκριτικη είναι δύσκολη... Ποιος θα μπει στη διαδικασία να ψαχτεί; Μάλλον τίποτα κουλτουριάρηδες, δήθεν τύποι, αργόσχολοι... Δε σε παραξευνεύουν όμως τα υψηλά ποσοστά μοναξιάς ήδη από την παιδική ηλικία..?
Εμένα πολύ! Αναρωτιέμαι άπειρες φορές γιατί από εκει που η μοναξιά ήταν χαρακτηριστικό της 3ης ηλικίας, τώρα έχει εισχωρήσει βίαια στη ζωή όλων λίγο πολύ! Ανησυχώ μήπως μια μέρα δεν είμαι αρεστή και ο κύκλος των γνωριμιών με ''σουτάρει'' γιατί δεν είμαι σαν αυτούς... Υποχθόνια, κουτσομπόλα, κακιασμένη, με τάσεις ωραιοπάθειας και αυτοπροβολής!
Δεν είμαι σίγουρη τί είναι η απόλυτη ευτυχία... Όμως χαίρομαι υπερβολικά που δεν ξέρω πώς είναι γιατί σίγουρα θα έπληττα θανάσιμα και δε θα αυτοσαρκαζόμουν για τις ατυχίες και τις αναποδιές της ζωής μου... Τα μικρά και μεγάλα εμπόδια τα οποία θα διηγούμε με περηφάνεια σε αυτούς που έρχονται... Εγώ, αυτά, τα ονομάζω το αλατοπίπερο της ζωής!
Υ.Γ.: τη μοναξιά την αγοράζουμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου