...είχε πει ο Αριστοτέλης.
Τα ελληνόπουλα όντας παγκοσμιοποιημένα δε γίνονται πατριώτες! Και όχι ο πατριωτισμός δε διδάσκεται, καλλιεργείται!
Όλα βέβαια είναι θέμα παιδείας η οποία, όπως όλοι ξέρουμε, πάσχει. Τώρα όμως φαίνεται ακόμα πιο έντονα από τη στιγμή που ακόμα κι ένας πατέρας αν φιλήσει κατουρημένες ποδιές, όπως άλλωστε πάντα γινόταν, δε θα μπορεί να ''χώσει'' τον δήθεν σπουδαγμένο κανακάρη του στο σάπιο αυτό σύστημα... Και χρησιμοποιώ τη λέξη δήθεν καθώς αυτό που βλέπω είναι απαξίωση για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Καφές, αραλίκι, ίντερνετ, σκονάκι! Όταν λοιπόν κανείς δε νοιάζεται ουσιαστικά σε αυτόν τον τόπο για το δημόσιο βίο το δημόσιο αμέσως καθίσταται ''ψευτοδημόσιο'' και η ατμόσφαιρα με την πάροδο των χρόνων έγινε ασφυκτική! Οπότε το ελληνόπουλο θα ανοίξει τα φτερά του για μια άλλη χώρα που ίσως δεν τον στείλει στη λάτζα, αλλά θα αναγνωρίσει τις πολύχρονες σπουδές του.
Η τεχνητή κρίση που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μας καθιστά μαλθακούς και μας δημιουργεί κόμπλεξ διότι γίναμε ανίσχυροι, επομένως δεν έχουμε πίστη στην προσωπικότητά μας! 'Οταν κάποιος κυκλοφορεί δημόσια με την εξωσυζυγική του σχέση, κοινώς με την γκόμενά του, με πούρα και πολλά φράγκα, πώς αποποιείται ευθυνών και αλλάζει στάση ζωής? Πώς γίνεται πιο δημιουργικός? Αυτή ήταν η ως τώρα προβεβλημένη μορφή του νεοέλληνα, δηλαδή τα κύρια χαρακτηριστικά του ήταν η έλλειψη λαμπρών ιδεών-δημιουργικότητας σε αυτή τη χώρα. Πάσχουμε από έμπνευση. Ύστερα η έλλειψη συνέπειας και σοβαρότητας μας οδήγησε στη σημερινή πραγματικότητα! Προσοχή άλλο σοβαροφάνεια και άλλο σοβαρότητα, έχει τεράστια διαφορά!
Πάραυτα όντας ακόμη 18 ετών, παρατηρώ ότι επαναλαμβανόμαστε φρικτά. Συνεχίζουμε να δίνουμε λόγο στα ίδια φαιδρά άτομα. Ο κόσμος βρίσκεται σε στάση αναμονής. Δεν έχει ειπωθεί η τελευταία κουβέντα ακόμη! Λυπάμαι όταν μπαίνω στον ηλεκτρικό και βλέπω ''άδεια'' βλέμματα. Πρόσωπα νεανικά που έχουν χάσει τη γοητεία τους...
Πίστεψαν όλοι αυτοί κάποτε στον δήθεν μέγα εθνάρχη, τον Κ.Καραμανλή ο οποίος ας αναλογιστούμε τί κατάφερε... Μας ένταξε και μας έκανε να έχουμε πίστη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έδωσε αντιπαροχή σωρό παλαιών κτισμάτων. Η Αθήνα ήταν μια πανέμορφη πόλη με νεοκλασικά, με αίγλη! Στη συνέχεια μπάζωσε και όλα τα ποτάμια και γίναμε η τέλεια τσιμεντούπολη.
Η ανάπτυξη ήρθε ποτέ? Αναρωτιέμαι... όχι δεν ήρθε! Γι' αυτό ο κόσμος γκρινιάζει και λεεί ''δε γίνεται τίποτα''. Μετά οι περιβόητες ειδήσεις των 20:00... Σου βάζει να δεις την κυρία στο συσσίτιο. Και? Στην εικόνα οφείλουμε να συμπαρασταθούμε? Αλλά στόχος των καπιταλιστικών κοινωνιών είναι η ψευτοευδαιμονία μέσα από την τηλεόραση! Ο ευκατάστατος ή έστω αυτός που εξασφαλίζει τα προς το ζην δίπλα στο φτωχό που του πλασάρει η τηλεόραση αισθάνεται καλύτερα... πιο ισχυρός!
Ελπίζω οι καλλιτέχνες να έχουν πιο υψηλά το φρόνημά τους και να πασχίσουν να αλλάξουν την αισθητική μας!
Υ.Γ.1: όσοι έχετε ψηφίσει πασοκ-νδ αναρωτηθείτε για ποιο λόγο τα αριστερά κόμματα δε μιλούν για πατριωτισμό?
Υ.Γ.2: ευχαριστώ πολύ που διαβάζετε και ενισχύετε τα ερασιτεχνικά μου άρθρα με τα views σας!
Φιλιά πολλά!! Περιμένω σχόλια σας!
Τα ελληνόπουλα όντας παγκοσμιοποιημένα δε γίνονται πατριώτες! Και όχι ο πατριωτισμός δε διδάσκεται, καλλιεργείται!
Όλα βέβαια είναι θέμα παιδείας η οποία, όπως όλοι ξέρουμε, πάσχει. Τώρα όμως φαίνεται ακόμα πιο έντονα από τη στιγμή που ακόμα κι ένας πατέρας αν φιλήσει κατουρημένες ποδιές, όπως άλλωστε πάντα γινόταν, δε θα μπορεί να ''χώσει'' τον δήθεν σπουδαγμένο κανακάρη του στο σάπιο αυτό σύστημα... Και χρησιμοποιώ τη λέξη δήθεν καθώς αυτό που βλέπω είναι απαξίωση για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Καφές, αραλίκι, ίντερνετ, σκονάκι! Όταν λοιπόν κανείς δε νοιάζεται ουσιαστικά σε αυτόν τον τόπο για το δημόσιο βίο το δημόσιο αμέσως καθίσταται ''ψευτοδημόσιο'' και η ατμόσφαιρα με την πάροδο των χρόνων έγινε ασφυκτική! Οπότε το ελληνόπουλο θα ανοίξει τα φτερά του για μια άλλη χώρα που ίσως δεν τον στείλει στη λάτζα, αλλά θα αναγνωρίσει τις πολύχρονες σπουδές του.
Η τεχνητή κρίση που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μας καθιστά μαλθακούς και μας δημιουργεί κόμπλεξ διότι γίναμε ανίσχυροι, επομένως δεν έχουμε πίστη στην προσωπικότητά μας! 'Οταν κάποιος κυκλοφορεί δημόσια με την εξωσυζυγική του σχέση, κοινώς με την γκόμενά του, με πούρα και πολλά φράγκα, πώς αποποιείται ευθυνών και αλλάζει στάση ζωής? Πώς γίνεται πιο δημιουργικός? Αυτή ήταν η ως τώρα προβεβλημένη μορφή του νεοέλληνα, δηλαδή τα κύρια χαρακτηριστικά του ήταν η έλλειψη λαμπρών ιδεών-δημιουργικότητας σε αυτή τη χώρα. Πάσχουμε από έμπνευση. Ύστερα η έλλειψη συνέπειας και σοβαρότητας μας οδήγησε στη σημερινή πραγματικότητα! Προσοχή άλλο σοβαροφάνεια και άλλο σοβαρότητα, έχει τεράστια διαφορά!
Πάραυτα όντας ακόμη 18 ετών, παρατηρώ ότι επαναλαμβανόμαστε φρικτά. Συνεχίζουμε να δίνουμε λόγο στα ίδια φαιδρά άτομα. Ο κόσμος βρίσκεται σε στάση αναμονής. Δεν έχει ειπωθεί η τελευταία κουβέντα ακόμη! Λυπάμαι όταν μπαίνω στον ηλεκτρικό και βλέπω ''άδεια'' βλέμματα. Πρόσωπα νεανικά που έχουν χάσει τη γοητεία τους...
Πίστεψαν όλοι αυτοί κάποτε στον δήθεν μέγα εθνάρχη, τον Κ.Καραμανλή ο οποίος ας αναλογιστούμε τί κατάφερε... Μας ένταξε και μας έκανε να έχουμε πίστη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έδωσε αντιπαροχή σωρό παλαιών κτισμάτων. Η Αθήνα ήταν μια πανέμορφη πόλη με νεοκλασικά, με αίγλη! Στη συνέχεια μπάζωσε και όλα τα ποτάμια και γίναμε η τέλεια τσιμεντούπολη.
Η ανάπτυξη ήρθε ποτέ? Αναρωτιέμαι... όχι δεν ήρθε! Γι' αυτό ο κόσμος γκρινιάζει και λεεί ''δε γίνεται τίποτα''. Μετά οι περιβόητες ειδήσεις των 20:00... Σου βάζει να δεις την κυρία στο συσσίτιο. Και? Στην εικόνα οφείλουμε να συμπαρασταθούμε? Αλλά στόχος των καπιταλιστικών κοινωνιών είναι η ψευτοευδαιμονία μέσα από την τηλεόραση! Ο ευκατάστατος ή έστω αυτός που εξασφαλίζει τα προς το ζην δίπλα στο φτωχό που του πλασάρει η τηλεόραση αισθάνεται καλύτερα... πιο ισχυρός!
Ελπίζω οι καλλιτέχνες να έχουν πιο υψηλά το φρόνημά τους και να πασχίσουν να αλλάξουν την αισθητική μας!
Υ.Γ.1: όσοι έχετε ψηφίσει πασοκ-νδ αναρωτηθείτε για ποιο λόγο τα αριστερά κόμματα δε μιλούν για πατριωτισμό?
Υ.Γ.2: ευχαριστώ πολύ που διαβάζετε και ενισχύετε τα ερασιτεχνικά μου άρθρα με τα views σας!
Φιλιά πολλά!! Περιμένω σχόλια σας!
