Δεν δίνεις όταν δεν έχεις να πάρεις: Γιατί να μη δούμε την TV όπως την πολιτική; Αναρωτηθήκατε ποτέ, όση ώρα παρακολουθείτε μια εκπομπή στην οποία έτυχε να σταθείτε, αν έχει κάτι να σας προσφέρει; Δεν μιλάω για εκπαιδευτικούς θησαυρούς...
Οι εκπομπές στην Ελλάδα είναι τσιγγούνικες, όπως πολλά ελληνικά προϊόντα. Δεν μας διακρίνει η διάθεση προσφοράς στον καταναλωτή-θεατή, δεν είμαστε γνωστοί για τη φινέτσα και την πολυτέλεια, θέλουμε με το λίγο να πάρουμε το πολύ. Στην Αμερική και στην Ευρώπη, τα τελευταία χρόνια, τα περισσότερα προϊόντα των ΜΜΕ σχεδιάζονται λαμβάνοντας υπόψη τον... εγωιστή καταναλωτή, που θέλει διαρκώς να επωφελείται όσων του παρέχουν.
Αντιθέτως, τα δικά μας προγράμματα σκοπεύουν μόνο στο να πάρουν με το ζόρι την τηλεθέασή μας. Την κερδίζουν στιγμιαία όταν, π.χ., Ουγγαρέζος και Ζαρίφη κάνουν συμπαθητική πλακίτσα, αλλά δεν κατακτούν την αγάπη μας γιατί δεν κάνουν σπατάλες. Και δεν μιλάμε για budget, αλλά για ψυχή και ιδέες. Οι σημερινές εκπομπές δεν μου κρατάνε συντροφιά, δεν μου λένε τίποτα αξιοπρόσεκτο κι εν τέλει δεν σκοπεύουν να μας βοηθήσουν να ζήσουμε καλύτερα. Στο επόμενό ζάπινγκ σας αναρωτηθείτε: «Τι έχω να κερδίσω»; Η απάντηση θα σας εκπλήξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου